Ένας λαός που έχει απεμπολήσει εδώ και 38 χρόνια το δικαίωμα στη λήψη αποφάσεων, δηλαδή στη Δημοκρατία, έχει διαμορφώσει χαρακτήρα μικρού παιδιού.
Αφού δε συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων, έχει απωλέσει την έννοια της ευθύνης.
Από το 1974 έχει να γίνει δημοψήφισμα, ώστε να αποφασίσει απευθείας ο λαός για κάποιο ζήτημα.
Έτσι, του αρέσει να κλαίγεται πάντα κατόπιν εορτής, να παρουσιάζεται ως αιώνιο θύμα, να υποδύεται την Κοκκινοσκουφίτσα που την πάτησε απ' τον μετεμφιεσμένο κακό λύκο.

Ε όχι λοιπόν!
Ας αναλάβουμε επιτέλους τις ευθύνες μας!
Ο λύκος αυτή τη φορά ήταν πιο ειλικρινής από ποτέ.
Κι αν φόρεσε και παπιγιόν, δεν έκρυψε τα δόντια του και μας κοιτούσε ξερογλείφοντας.
Και όταν μάλιστα μας μιλούσε με τα μαχαιροπήρουνα στα χέρια και την πετσέτα δεμένη στο λαιμό του, έτοιμος για το δείπνο του.
Κι αν είπε πως μ' αυτά τα δόντια δε θέλει να μας δαγκώσει, τα δόντια του τα βλέπαμε.
Κι όταν μάλιστα ο ίδιος λύκος μας είχε ξαναδαγκώσει μόλις πριν λίγο με τα ίδια ακριβώς δόντια.
Το ότι υποσχέθηκε πως την επόμενη φορά θα χρησιμοποιήσει τα κοφτερά του δόντια για να ανοίγει μπύρες δε σημαίνει πως δε βλέπαμε ξεκάθαρα τα δόντια του.
Κι όταν μάλιστα είχε ξεκαθαρίσει πως αν δεν υπάρξει άλλη διέξοδος, έστω και με "βαριά καρδιά", θα χρησιμοποιήσει τα δόντια του για να μας δαγκώσει, "για να μη βγούμε απ' το ευρώ".

Ε λοιπόν δεν μπορούμε να το παίζουμε ανήξεροι.
Ξέραμε.
Και επιλέξαμε.
Επιλέξαμε το λύκο.
Επιβεβαιώσαμε την εκδοχή του μύθου της Κοκκινοσκουφίτσας που θέλει τη συμπαθή νεαρά να είναι ψιλοπουτανίτσα και να τριγυρίζει κι αυτή το λύκο.
Ε τώρα ας μην κάνουμε τις παρθένες.

Κακά τα ψέματα, -μεταξύ μας, δε θα το πω στον Στουρνάρα- δεν υπάρχει πολίτης που ψήφισε ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ και να μην ήξερε πολύ καλά ότι θα ψηφιστεί και νέο Μνημόνιο και θα ληφθούν και νέα μέτρα.
Δεν αισθάνομαι πως κορόιδεψαν κανέναν ούτε ο Σαμαράς ούτε ο Βενιζέλος.
Οι ίδιοι που τον Φλεβάρη ψήφισαν το Δεύτερο Μνημόνιο με τη Δανειακή Σύμβασή του, τώρα ψηφίζουν και την εξειδίκευση των μέτρων τους.
Πού είναι το περίεργο;
Ποιος εκπλήσσεται και για ποιο λόγο;
Ποιος εξαπατήθηκε;

Αν ψήφισε κάποιος το κόμμα της Ντόρας, του Άδωνι, του Βορίδη, του Βαρβιτσιώτη, του Ντινόπουλου, του Ψυχάρη και του Χατζηδάκη πιστεύοντα ότι δε θα πάρουν μέτρα περαιτέρω λιτότητας, ας έρθει να μου παρουσιαστεί για να σκίσω τα πτυχία μου.
Όπως επίσης και το κόμμα του Βενιζέλου, του Λοβέρδου, του Παπακωνσταντίνου κλπ.

Ας αναλάβουμε επιτέλους τις ευθύνες των πράξεών μας.
Όπως δεν έχω βρει ακόμα κανέναν να παραδέχεται πως ψήφισε ΠΑΣΟΚ το 2009, όπως δεν υπήρχε ούτε ένας που να παραδέχεται ότι πίστεψε στο "λεφτά υπάρχουν" του Παπανδρέου και τον ψήφισε με χέρια και πόδια, έτσι και σήμερα δε βρίσκω ούτε έναν που να υποστηρίζει το Μνημόνιο, αν και 3-4 μήνες πριν το ψήφισε με τα δυο χέρια και δαγκωτό.

Θυμίζω ότι τον Ιούνη που μας πέρασε το 44% των πολιτών ψήφισε ξεκάθαρα Μνημόνιο (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Δημιουργία Ξανά, ΛάΟΣ), το 7% ψήφισε "πάση θυσία παραμονή στο ευρώ" και μισόλογα για το Μνημόνιο (ΔΗΜΑΡ, Οικολόγοι), το 7% ψήφισε τους Ναζί ενώ το 38% ψήφισε ξεκάθαρα ενάντια σ' αυτήν την πολιτική των Μνημονίων (ΣΥΡΙΖΑ, Αν.Ελ., ΚΚΕ).


Οι μισοί (και κάτι) Έλληνες ψήφισαν το Μνημόνιο, ενώ οι μισοί (πλην κάτι) Έλληνες καταψήφισαν το Μνημόνιο.
Εμείς αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να πείσουμε κάποιους απ' την άλλη πλευρά για το δίκιο μας και να τους φέρουμε από τη δική μας.
Στόχος είναι να γίνει καθαρά πλειοψηφική η τάση των Ελλήνων πολιτών ενάντια στο Μνημόνιο και κυρίως να συμμετάσχουμε όλοι σε δυναμικές και επίμονες κινητοποιήσεις με σκοπό την ανατροπή του από το λαό.
Στόχος είναι να καταστήσουμε κάθε Έλληνα πολίτη υπεύθυνο των πράξεών του, να χειραφετηθεί και να πάρει τη μοίρα του εαυτού του και της χώρας του στα χέρια του.
Αν δε γίνει αυτό, σωτηρία δε θα 'ρθει ποτέ, ακόμη κι αν αναστήσουμε τον Τσε Γκεβάρα για να 'ρθει να καθαρίσει.
Λαός που κάνει τη ματσολιά του και μετά κρύβεται κάτω απ' το τραπέζι, είναι ένας λαός άξιος της μοίρας του.

Να πάψουμε να παραπονιόμαστε γιατί κάποιος δε μας σώζει.
Να πάψουμε να παραπονιόμαστε γιατί οι ξένοι δε μας σκέφτονται.
Να πάψουμε να παραπονιόμαστε επειδή δε μας κατεβάζει κάποιος στο δρόμο.
Να πάψουμε να παραπονιόμαστε για τα μέτρα που ψηφίζουν αυτοί που τους ψηφίσαμε για να ψηφίζουν μέτρα.
Να πάψουμε να παραπονιόμαστε στο μπάτσο που μας βαράει γιατί παίρνει κι αυτός 600 ευρώ.
Να πάψουμε να παραπονιόμαστε στο βουλευτή γιατί δε δείχνει ανθρωπιά.
Να πάψουμε να κρυβόμαστε πίσω από άλλους.
Να βγούμε μπροστά.
Να αγαπήσουμε επιτέλους την ευθύνη, όπως έλεγε κι ο Καζαντζάκης.

toixo-toixo