Τον πλήρη εξευτελισμό της Βουλής επιχειρεί να πετύχει η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, επιβάλλοντας -στους τέσσερις μήνες διακυβέρνησής της- ένα ιδιότυπο μοντέλο αντι-κοινοβουλευτικής εξουσίας.

Τον ρυθμό της συγκεκριμένης αντιδημοκρατικής τακτικής που ευτελίζει τον κορυφαίο θεσμό της χώρας τον δίνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός καθώς έχει 120 ημέρες να εμφανιστεί στην Ολομέλεια! Συγκεκριμένα, ο κ. Σαμαράς έχει εγκαταλείψει τα κοινοβουλευτικά του καθήκοντα από τις 6 Ιουλίου 2012, όταν και εξήγγειλε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης.

Παρά δε τις συνεχείς εκκλήσεις που δέχεται από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τις δεκάδες ερωτήσεις που του έχει αποστείλει κυρίως ο κ. Αλέξης Τσίπρας, την δημοκρατική απαίτηση να ενημερώνει την Βουλή για κάθε ενέργεια της κυβέρνησης και το θεσμικό του καθήκον να παραβρίσκεται κάθε δεύτερη Παρασκευή στη Βουλή για την «ώρα του Πρωθυπουργού», ο ίδιος επιλέγει να ενημερώνει αποκλειστικά την Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ και όχι τον ελληνικό λαό!.

Υπ’ αυτά τα δεδομένα, τις «δημοκρατικές τους ευαισθησίες» έχουν χαλαρώσει και οι υπόλοιποι υπουργοί, αρνούμενοι να συμμετάσχουν στον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Κάθε Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή –ημέρες κατά τις οποίες οι βουλευτές υποβάλλουν προς τους υπουργούς επίκαιρες ερωτήσεις, επερωτήσεις και αναφορές- η Ολομέλεια εκπέμπει εικόνες ντροπής, καθώς τα υπουργικά έδρανα είναι άδεια. Κατά μέσο όρο, από τις 40 ερωτήσεις που υποβάλλονται εβδομαδιαίως προς το σύνολο σχεδόν των μελών του υπουργικού συμβουλίου, είναι ζήτημα αν απαντώνται οι πέντε και αυτές το πολύ από δύο υπουργούς. Οι υπόλοιποι απλά αρνούνται να παραστούν και να υποβληθούν στον κοινοβουλευτικό έλεγχο.

Ίδια εικόνα επικρατεί και στις γραπτές ερωτήσεις που υποβάλλουν οι βουλευτές, αναμένοντας υπουργικές απαντήσεις για θέματα που απασχολούν ιδιαιτέρως τις περιφέρειές τους. Από το σχετικό δελτίο των υπηρεσιών τις Βουλής προκύπτει ότι περισσότερες από 300 ερωτήσεις περιμένουν απαντήσεις, πολλές εξ αυτών έχουν υποβληθεί από τον περασμένο Αύγουστο!

Τρία πρόσωπα, τρία λάθη στο προεδρείο

Σε όλο αυτό το εξαιρετικά αντιδημοκρατικό και επικίνδυνο τοπίο που διαμορφώνει η αντιθεσμική συμπεριφορά του πρωθυπουργού και των υπουργών του, η οποία «τραυματίζει» την καρδιά του κοινοβουλευτισμού, πρέπει να προστεθούν και οι επιλογές του κ. Σαμαρά για το Προεδρείο της Βουλής. Ειδικότερα, λίγους μήνες μετά την «τοποθέτηση» του κ. Ευάγγελου Μεϊμαράκη ως Προέδρου της Βουλής και τρίτου πολιτειακού παράγοντα της χώρας «έσκασε» η αποκάλυψη της «Real News» με καταγγελίες που τον θέλουν εμπλεκόμενο σε σκάνδαλο «μαύρου χρήματος». Συνέχεια στο θέμα –βέβαια- δεν δόθηκε, όμως ενδεικτική της άποψης της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού για τον θεσμό της Βουλής ήταν η χυδαία φρασεολογία που χρησιμοποίησε ο κ. Μεϊμαράκης για να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να κατηγορήσει τους δημοσιογράφους.

Εξίσου ατυχής ήταν και η επιλογή του κ. Θανάση Νάκου ως αντιπροέδρου του κοινοβουλίου και υπεύθυνου για την επιτροπή ελέγχου των «πόθεν έσχες» των βουλευτών καθώς αποδείχθηκε ότι, την ίδια που τον τοποθετούσαν υπεύθυνο να ελέγχει τους άλλους, το ΣΔΟΕ ήλεγχε και τα δικά του περιουσιακά στοιχεία.

Ως τρίτη λανθασμένη επιλογή καταγράφεται αυτή του κ. Γιάννη Τραγάκη. Ο σημερινός Α αντιπρόεδρος του κοινοβουλίου έχει καταφέρει να διορίσει όλο του το σόι στην Βουλή ενώ πρόσφατα «κατάφερε» να κάνει λάθος και στην κρίσιμη ψηφοφορία των αποκρατικοποιήσεων κάνοντας δεκτό άρθρο που δεν είχε συγκεντρώσει τον απαραίτητο αριθμό ψήφων!