Της Ζέζας Ζήκου


Η γερμανική ταχεία με τους ολλανδικούς, αυστριακούς, φινλανδικούς κ.λπ. συρμούς, δυστυχώς, παρέσυρε τη «χοντρή κυρία»... της Κριστίν Λαγκάρντ. Η διάσημη έκφραση της Λαγκάρντ πως «η χοντρή κυρία στο τέλος τραγουδάει...» για να εκφράσει την αποφασιστικότητα του ελληνικού «κουρέματος», ατύχησε. «Γελάει καλύτερα, λοιπόν, αυτός που γελάει τελευταίος»... δηλαδή η Μέρκελ

Για να ελαφρυνθεί η Ελλάδα από τις λήξεις των επόμενων ετών και να βρει τα απαραίτητα κονδύλια για τις πρόσθετες χρηματοδοτικές ανάγκες που προκύπτουν από την επιμήκυνση κατά δύο χρόνια του προγράμματος προσαρμογής, θα πρέπει να υπάρξει «κούρεμα» των δανείων του επίσημου τομέα (OSI). Οτιδήποτε άλλο, όπως η μείωση των επιτοκίων στα διμερή δάνεια με τους εταίρους μας, η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής κ.λπ., είναι απλώς «δήθεν» λύσεις. Η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμένει σε εκκρεμότητα ώς τις γερμανικές εκλογές, τον προσεχή Σεπτέμβριο; αν είναι να γίνει κάτι θα πρέπει να γίνει τώρα, πολύ πριν από τις γερμανικές εκλογές.

Αλλά η Λαγκάρντ δεν υπολόγισε τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που είναι μάστορας στο να παρουσιάζει το πολιτικό χάος ως στρατηγική. «Χρειαζόμαστε μια λύση, που να κρατήσει αρκετά για την Ελλάδα», ανακοίνωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. Και πράγματι, έχει αποφασίσει τη συνέχιση του γερμανικού δρόμου των προσωρινών λύσεων – προς φρίκη των εταίρων. Στις Βρυξέλλες και στο ΔΝΤ εδραιώνεται η άποψη πως έχει φτάσει η ώρα της αλήθειας, εφόσον μάλιστα και η γερμανική κυβέρνηση επιθυμεί την παραμονή της Ελλάδας στη νομισματική ένωση. Το πράγμα δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι. Το ΔΝΤ ζήτησε απροκάλυπτα μια «πραγματική λύση», αλλά περί αυτής δεν γίνεται λόγος.

Η διάσωση των Ελλήνων είναι μια ιστορία αυταπάτης: Τον Μάιο του 2010 έλεγαν ότι αρκεί ένα πακέτο διάσωσης ύψους 110 δισ. ευρώ. Επιπλέον, έχει καταστεί σαφές ότι ακόμα και η δεύτερη επιχείρηση βοήθειας με επιπλέον 130 δισ. ευρώ αποδείχτηκε ανεπαρκής, παρόλο που οι υπολογισμοί έγιναν μόλις πριν από έξι μήνες. Στο μεταξύ, λείπουν και πάλι 33 δισ. ευρώ, κάτι που σημαίνει καταστροφή για τον Σόιμπλε και την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ. Και οι δύο δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να φέρουν πριν από τις βουλευτικές εκλογές του 2013 τους φορολογούμενους αντιμέτωπους με τον αληθινό, δηλαδή τον ακριβό απολογισμό της ελληνικής βοήθειας.

Μέχρι τώρα η ελληνική κυβέρνηση επιτρέπεται να εκδίδει τέτοια χρεόγραφα μέχρι του ποσού των 18 δισ. ευρώ. Αυτά τα αγοράζουν κυρίως ελληνικές τράπεζες, οι οποίες χρηματοδοτούνται σχεδόν αποκλειστικά μέσω της Τραπέζης της Ελλάδος. Γι’ αυτό στην πραγματικότητα θα έπρεπε να μειωθεί το ανώτατο πλαφόν για τα T-Bills στα 12 δισ. ευρώ. Τώρα, όμως, συζητείται να διατηρηθεί το αρχικό ποσό των 18 δισ. ευρώ, κάτι που θα απέφερε 6 δισ. ευρώ. Με άλλα 7 δισ. επίσης αναμένεται να συμβάλει άμεσα η ΕΚΤ. Τέλος, η ΕΚΤ έχει αγοράσει ελληνικά κρατικά ομόλογα, που στα χαρτιά αξίζουν 45 δισ. ευρώ. Επειδή όμως η ΕΚΤ έχει πληρώσει λιγότερα γι’ αυτά, κατά τη λήξη τους θα έχει κέρδος. Η Γερμανία πιέζει, ώστε να υπάρξει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα από τώρα για τα μελλοντικά δισεκατομμύρια κέρδους. Το υπόλοιπο του χρηματοδοτικού κενού στο ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης λέγεται ότι μπορεί να κλείσει με σειρά πολλών άλλων μέτρων, όπως για παράδειγμα με τη μείωση των επιτοκίων για τα υφιστάμενα ελληνικά δάνεια. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι τότε πιθανόν και όλες οι άλλες χώρες, που έχουν ζητήσει βοήθεια, να απαιτήσουν καλύτερους όρους.

Η γερμανική κυβέρνηση –λένε στις Βρυξέλλες– νοιάζεται πλέον μόνο για την ημερομηνία των εθνικών εκλογών το 2013. Το πόσο έχει προχωρήσει η απομόνωσή της φάνηκε στη συνεδρίαση του Eurogroup την περασμένη εβδομάδα, όταν συζητήθηκε η γερμανική πρόταση για τη μείωση του ελληνικού χρέους. Το να επαναγοράσει η ελληνική κυβέρνηση το χρέος που διακρατούν ακόμα οι ιδιώτες πιστωτές όπως οι τράπεζες, δεν είναι λύση. Επειδή η αξία των χρεογράφων στην αγορά είναι πολύ μικρή, θα μπορούσε με 10 δισ. ευρώ να εξοφλήσει δάνεια τουλάχιστον 30 δισ. ευρώ.

Θεωρητικά ωραία είναι αυτά, αλλά όλοι, πλην του Σόιμπλε, απέρριψαν αυτό το εργαλείο. Είτε επειδή –όπως είπαν– τα κοινοβούλιά τους δεν θα ενέκριναν την αναγκαία βοήθεια από τον μηχανισμό διάσωσης είτε επειδή θεωρούν αυτό το μέσο ακατάλληλο. Γιατί: Μόλις αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις περί επαναγοράς του χρέους, οι τιμές των ομολόγων θα αυξηθούν. Η Κριστίν Λαγκάρντ ξεκαθάρισε ότι έχει χορτάσει από τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα των Ευρωπαίων. Αλλά...