Γράφει η Στεφανία Λυγερού


Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα!


Δες την λέξη που χρησιμοποίησε «καταδέχεσαι».. Είναι ΚΑΤΑΝΤΙΑ να σε νοιάζει η νίκη! Αξιοπρεπές, ηθικό είναι να πολεμάς μόνο γιατί δεν συμφωνείς με το άδικο. Και να νιώθεις ότι το κέρδος σου θα είναι μόνο αυτό, το ότι αντιστάθηκες, ότι δεν έσκυψες το κεφάλι. Έκανες το χρέος σου, ήσουν τίμιος πρώτα απέναντι στον εαυτό σου.

Δεν υπάρχει αγώνας μάταιος. Ακόμα κι αν δεν φαίνεται κανένα αποτέλεσμα, ο αγώνας έχει την αξία μέσα του. Την αλλαγή την φέρνει η επιμονή. Ο αγώνας χάνεται μόνο με την παραίτηση.

Βλέπω τους ανθρώπους που συνεχίζουν να κατεβαίνουν σε διαμαρτυρίες και μέσα μου λέω «γιατί πας; μα δεν φέρνεις αποτέλεσμα άνθρωπε!!», κι έχω απόλυτο δίκιο, για σκέψου όμως να μην διαμαρτύρονταν κανείς.. Πώς οι προδότες θα ένιωθαν την πίεση της λαιμητόμου στο σβέρκο τους;

Άλλοι κινούνται νομικά εναντίων τους και λες «μα δεν τους κάνεις τίποτα, τους νόμους αυτοί τους φτιάχνουν, τα δικαστήρια δικά τους είναι», κι έχεις απόλυτο δίκιο, για σκέψου όμως κανείς να μην σαμποτάριζε το θεάρεστο έργο τους.. Πώς θα ένιωθαν ότι λίγες είναι οι ώρες τους;

Άλλοι δεν πληρώνουν κουραδοπολιτεία και λες «δεν θα γλιτώσεις ρε άνθρωπε, θα βρουν τρόπο να στα πάρουν, και με τόκους!!», κι έχεις απόλυτο δίκιο, για σκέψου όμως τι θα συνέβαινε αν όλοι τους πλήρωναν… Πώς θα γκρεμίζονταν το οικοδόμημά τους;


Δεν υπάρχει αγώνας μάταιος! Ακολούθησε τη συνείδησή σου, πάλεψε χωρίς να ρωτάς. Κάνε το χρέος σου.