Σήμερα, η καταστολή κυκλοφορεί πάλι στους δρόμους ντυμένη τα καλά της και ζωσμένη τα όπλα της. Ίσως τα όπλα της να μην είναι τανκς αλλά νόμοι και εκφοβισμός όπως πάντα. Ο φόβος κυκλοφορεί κι αυτός στους δρόμους ντυμένος όλα τα εξαρτήματα του κι απειλεί και πετυχαίνει να ακινητοποιεί τους ανθρώπους στα σπίτια τους όπου ανήμποροι παρακολουθούν με σφιγμένη ψυχή να αλλάζει η ζωή τους και να καταλύεται το σύμπαν τους.

Δεν ξέρω ειλικρινά τι θα ακολουθήσει. Αν είναι να έρθει μια Άνοιξη ξανά και ένα καλοκαίρι, τα αιτήματα θα είναι τα ίδια: ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Αλλά μπροστά μας έχουμε τον χειμώνα ακόμα. Που προμηνύεται μακρύς. Κι αναρωτιέσαι: Ποια είναι η κατάρα αυτού του λαού που κάθε τόσο και πολύ σύντομα, η μοίρα του κάνει κύκλους, η πέτρα ξανακυλάει και ως «λαός Σίσυφος» όπως είχε πει ο ηγέτης της αριστεράς Ηλίας Ηλιού, ξανακαλείται να αρχίσει να την σπρώχνει πάλι στους ώμους προς τον ανήφορο;