Κοντά στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού ζει το 31% του πληθυσμού της Ελλάδας, το δε 21% ζει με πενιχρό εισόδημα, ακόμα και μετά τις μεταβιβάσεις των κοινωνικών επιδομάτων, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat για το 2011.

Τα ποσοστά αυτά κατατάσσουν την Ελλάδα στις χώρες της ΕΕ με το υψηλότερο ποσοστό πληθυσμού κοντά στο όριο της φτώχειας, μετά τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Λετονία και τη Λιθουανία.

Σύμφωνα με τη Eurostat, άτομα κοντά στο όριο της φτώχειας θεωρούνται εκείνα που ζουν σε νοικοκυριά με διαθέσιμο εισόδημα κάτω του 60% του εθνικού μέσου διαθέσιμου εισοδήματος (μετά τις μεταβιβάσεις των κοινωνικών επιδομάτων).

Στην Ελλάδα ζούσαν 3,4 εκατομμύρια άνθρωποι κοντά στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ή το 31% του πληθυσμού. Το 2010 το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα ήταν 27,7% και το 2008 ήταν 28,1%.

Σε ό,τι αφορά το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που αδυνατεί να καλύψει σημαντικά υλικά αγαθά, το 2011 ανήλθε σε 15,2%, έναντι 8,8% στην ΕΕ. Ο συγκεκριμένος δείκτης παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση στην ΕΕ, ξεκινώντας από 1% στο Λουξεμβούργο και τη Σουηδία και φτάνοντας στο 44% στη Βουλγαρία και στο 31% στη Λετονία.

Σημειώνεται ότι άτομα που αδυνατούν να καλύψουν σημαντικά υλικά αγαθά θεωρούνται εκείνα τα οποία αδυνατούν να καλύψουν τέσσερα από τα ακόλουθα εννέα αγαθά:



Σε ό,τι αφορά το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που ζούσε σε νοικοκυριά χαμηλής εντάσεως εργασίας ανήλθε σε 11,8% το 2011, έναντι 10% στην ΕΕ.

Η Ευρώπη πεθαίνει

Περί το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 120 εκ. άνθρωποι, τελούσαν υπό την απειλή της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού το 2011.
Το 24,2% του πληθυσμού των 27 χωρών της ΕΕ ήταν αντιμέτωπο με την απειλή αυτή τον περασμένο χρόνο (έναντι 23,4% το 2010) εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
Τα υψηλότερα ποσοστά ανθρώπων που αντιμετωπίζουν την απειλή της φτώχειας τοποθετούνται στη Βουλγαρία, 49%, την Ρουμανία και τη Λετονία, 40%, καθώς και στην Ελλάδα, 31% (έναντι 27,7% το 2010).
Τα μικρότερα ποσοστά κατεγράφησαν στην Τσεχική Δημοκρατία, 15%, στη Σουηδία και την Ολλανδία, 16%, καθώς και στην Αυστρία και το Λουξεμβούργο , 17%.
Τα ποσοστά παραμένουν σταθερά για το 2010 και το 2011 για τη Γερμανία και τη Γαλλία, στο 19,9% και το 19,3% αντίστοιχα.
Οι άνθρωποι που ανήκουν στην κατηγορία αυτή αντιμετωπίζουν τουλάχιστον μία από τις τρεις μορφές αποκλεισμού: κίνδυνο φτώχειας μετά τις κοινωνικές εισφορές, σοβαρή έλλειψη υλικών αγαθών (αδυναμία πληρωμής λογαριασμών, θέρμανσης, κατανάλωσης πρωτεϊνών), πολύ χαμηλή απασχόληση (νοικοκυριά όπου οι ενήλικες χρησιμοποίησαν λιγότερο από το 20% του δυναμικού τους για εργασία).
Στο σύνολο της ΕΕ, το 17% του πληθυσμού απειλείται με υποβιβασμό του επιπέδου ζωής του κάτω από το όριο της φτώχειας, το 9% βρίσκεται σε κατάσταση σοβαρής υλικής ένδειας και το 10% ζει σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλή ένταση εργασίας.

 Τα στατιστικά αυτά στοιχεία δημοσιεύονται τη στιγμή που διάσταση απόψεων επικρατεί μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών για τις δαπάνες της ευρωπαϊκής επισιτιστικής βοήθειας που προβλέπονται στον προϋπολογισμό 2014-2020 της ΕΕ.

Το πρόγραμμα αυτό αμφισβητείται από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία, η Σουηδία και η Βρετανία, που θεωρούν ότι η βοήθεια σε τρόφιμα για τα φτωχότερα στρώματα πρέπει να παραμείνει υπό την ευθύνη του κάθε κράτους.