Κεφάλαια από ιδιωτικές εταιρίες, αμοιβαία και επενδυτικούς οργανισμούς, ακόμα και από ασφαλιστικούς - συνταξιοδοτικούς οργανισμούς, σε συνεργασία με τοπικές εταιρίες ή  και κυβερνήσεις με την μορφή του ΣΔΙΤ, αποκτούν εκτάσεις γης με δυο στόχους:

-Τον προσδοκία δημιουργίας κέρδους μέσω της παραγωγής.

-Την δημιουργία υπεραξιών μέσω των γνωστών χρηματιστηριακών διαδικασιών.

Και η τάση αυτή έχει δημιουργηθεί γιατί υπάρχουν οι παρακάτω  λόγοι που συμφώνα με το άρθρο, δικαιολογούν αυτή την μετακίνηση κεφαλαίων προς την αγροτική παραγωγή :

1.Οι πολύ καλές προοπτικές για την παραγωγή εισοδήματος, βάση του γεγονότος, ότι η ζήτηση για αγροτικά προϊόντα αναμένεται να οδηγήσει σε άνοδο των τιμών.

2.Η άνοδος των τιμών των γεωργικών εκτάσεων ως επακόλουθο της αυξανόμενης ζήτησης των γεωργικών προϊόντων.

3.Η καλύτερη απόδοση μεταξύ  της επένδυσης σε καθαρά χρηματιστηριακά προϊόντα έναντι των επενδύσεων σε γεωργική γη.

4.Η προστασία της επένδυσης απέναντι στον πληθωρισμό, δεδομένου ότι οι αποδόσεις από την γεωργική γη είναι ασυσχέτιστες με τον πληθωρισμό τις ανεπτυγμένες οικονομίες και τυπικά υψηλότερες από αυτόν.

Συμφώνα πάντα με τον αρθογράφο, οι κινητήριες δυνάμεις που σπρώχνουν αυτές τις εξελίξεις είναι :
Α) Κυβερνήσεις που επιδιώκουν να αποκτήσουν γεωργικές εκτάσεις σε άλλες χώρες προκειμένου να εξασφαλίσουν τροφή και ενεργειακό εφοδιασμό.

Β)Γεωργικές επιχειρήσεις που επιθυμούν να επεκτείνουν την δραστηριότητας τους ή να καθετοποιηθούν ενσωματώνοντας την γεωργική παραγωγή.

Γ) Επενδυτικά κεφάλαια που διαθέτουν πόρους και διαβλέπουν υπεραξίες.

Και ο αρθρογράφος θέτει εντελώς ωμά με την παρακάτω φράση του, πως λειτουργούν:
«Οι περισσότεροι από τους ενδιαφερομένους κοιτούν κυρίως φτωχές χώρες με ελλιπή διακυβέρνηση, υψηλή απόδοση και καλή προσβασιμότητα.»

Δηλαδή όπου η δυστυχία και η εξαθλίωση κυριαρχεί , όπου ο λαός δεν έχει ισχυρή κυβέρνηση τα αρπακτικά εφορμούν. Και το σκηνικό είναι πολύ καλά οργανωμένο.

Γίνεται ορατός ο κίνδυνος να περάσει η αγροτική παραγωγή, στα χέρια συγκεκριμένων κεφαλαίων, δηλαδή να έχουμε μια νέα μορφής φεουδαρχία. Με τον έλεγχο των σπόρων, λιπασμάτων και  φυτοφαρμάκων, έχουν ήδη εξαρτήσει  τους αγρότες σε πολυεθνικές εταιρίες. Ο έλεγχος του νερού σε θέματα συλλογής, διαχείρισης και διανομής, καθιστά άλλες εταιρίες κυριάρχους παίχτες στο παιχνίδι. Βάλτε στην εξίσωση ότι η ενέργεια παραδίδεται σε ιδιώτες, και η εικόνα που σχηματίζεται είναι τρομακτική.

Πολυεθνικές εταιρίες- τέρατα, θα ελέγχουν πρακτικά μέσω της τροφής του νερού και της ενέργειας, τον πληθυσμό και στην ουσία  κράτη, έθνη, κοινωνίες, και τοπικές κοινότητες θα είναι υπό τον έλεγχο τους. Αυτό το σκηνικό που κάποτε, θα ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας σήμερα γίνεται πράξη!   Και έχει και άλλες επιπτώσεις. Γιατί να χρησιμοποιείται η αστυνομική  καταστολή  όταν απλά θα τους ικετεύεις για να έχεις να φας εσύ και η οικογένεια σου;

Ένα ζοφερό σκηνικό, τρομακτικό αναδεικνύεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Φυσικά σε αυτές τις συνθήκες ξεχάστε τον γεωργό- παραγωγό. Ξεχάστε και την οικονομική και κοινωνική αυτονομία και ανεξαρτησία, ξεχάστε και την παραγωγή όπως την ξέρουμε. Ξεχάστε επίσης την ήπια ανάπτυξη, την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, τους συνεταιρισμούς.

Καλώς ήρθατε στην μονοκρατορία του κεφαλαίου.
Τον μόνο που θεωρούν κίνδυνο είναι η αντίδραση των τοπικών κοινωνιών. Η μόνη γραμμή άμυνας , ο φόβος τους σύμφωνα με τον αρθογράφο είναι να μην αντιδράσουν οι κοινότητες. Αλλά έχουν και για αυτές την λύση, «συνεργασίες».

Να είστε σίγουροι, ότι στην αρχή θα είναι φιλικοί με τους «αντιδραστικούς» , στην συνέχεια πιεστικοί, ε και στο τέλος καταστολή ότι  μορφής θέλετε. Με τα κράτη υποχείρια, μην έχετε αμφιβολίες, θα δούμε νόμους και πρακτικές που θα θυμίζουν τις πλέον σκοτεινές εποχές της ανθρώπινης ιστορίας.

Και όλα αυτά γιατί;

Για να… υποστηριχθεί η αειφόρος ανάπτυξη. Αυτό το παμφάγο τέρας, που δεν έχει έλεος.
Και εμείς; Διαιρεμένοι, άβουλοι, ασχολούμενοι με άλλα ,κοιτάμε τι; Να συμφωνήσουμε ιδεολογικά; Να βρούμε ηγέτη να μας οδηγήσει;

Η ενότητα στην βάση επί τη αρχής ότι  ο άνθρωπος ως προσωπικότητα είναι ίσως η μόνη αξία που μπορεί να μας ενώσει δεν είναι αρκετή;  Το πώς θα διαμορφωθούν οι κοινότητες και οι τοπικές κοινωνίες;  Αυτό θα το αποφασίσει, όχι κάποιο κόμμα, όχι κάποια κυρίαρχη ιδεολογία αλλά εμείς.

Ξυπνάτε αδέλφια. Ξυπνάτε γιατί θα ξημερώσει μια μέρα που ότι έχουμε ακούσει για μεσαίωνα, τουρκοκρατία, κατοχή, θα μας θυμίζει παιδικό πάρτι. Ξυπνάτε γιατί θα τους ανήκουν όχι μόνο τα χωράφια μας, όχι μόνο οι ζωές μας αλλά κυριολεκτικά και εμείς ολόκληροι, ακόμα και σώματα μας. 

Μας θέλουν δούλους, οπού δεν θα ορίζουμε τίποτα.

Θέλετε να πεθάνετε εμείς και τα παιδία μας σκλάβοι; Μπορούμε να την πούμε ζωή κάτι τέτοιο;  Αυτό θέλουμε;

environment