του ElriCk


Είναι αργά τη νύχτα…Νωρίς το ξημέρωμα…Ερμήνευσέ το όπως θες. Ούτως ή άλλως οι άνθρωποι δε διαφέρουν αλλά μόνον οι ερμηνείες. Οι ερμηνείες των πράξεων και των φαινομένων! Οι ερμηνείες των ρόλων… Η φωνή σου κουδουνίζει ακόμα στο κεφάλι μου. Οι λέξεις που είπες επαναλαμβάνονται μακάρια. Και ξέρεις τι; Νοιώθω ευτυχία…Ναι! Αυτή την εποχή που όλα βυθίζονται στην άβυσσο, νοιώθω γαλήνη…Μη με κρίνεις, δε το κάνω από καπρίτσιο ή χαιρεκακία: έτυχε η δική μου προσωπική κρίση να ξεκινήσει νωρίτερα! Έτυχε αυτόν τον καιρό να τα βρω με τον εαυτό μου…

            Ερμηνείες…Ποτέ δεν ερμήνευα σωστά τα γεγονότα, τα κίνητρα των ανθρώπων, τις συμπεριφορές γύρω μου και μέσα μου. Οι μόνες σωστές ερμηνείες ήταν αυτές που έδινα καθημερινά στο στίβο της ζωής ή στο περιβάλλον μου αν προτιμάς: ερμήνευσέ το όπως θες, αν θες… Τότε έλεγα πως το έκανα για αυτοπροστασία, τώρα δεν ξέρω! Λες να ήμουν υποκριτής; Το έπαιζα σκληρός και σπάνια χαμογελούσα. ΕΓΩ δεν είχα αδυναμίες, ούτε αισθανόμουν πόνο ή άλλα ανθρώπινα συναισθήματα… ΕΓΩ ήμουν ένας Τζέημς Μποντ, αδίστακτος και κυνικός. Δεχόμουν ριπές σφαιρών χωρίς γρατζουνιά, έπεφτα από τα 10.000 πόδια στη θάλασσα και όταν έβγαινα το κοστούμι μου ήταν αδιάβροχο… Μέσα στο μυαλό μου, τον μικρόκοσμο μου! ΕΓΩ…Πόσο χαζή λεξούλα, αλήθεια!

              Όπως ο πατέρας μου, γαλουχήθηκα με την πεποίθηση (λες να είναι ψευδαίσθηση ή αυταπάτη;) πως τα συναισθήματα και η εκδήλωσή τους είναι μη ενδεδειγμένη συμπεριφορά για έναν άνθρωπο. -”Μην ξανοίγεσαι παιδί μου”, μου έλεγε η γιαγιά μου η μακαρίτισσα… Μην συναισθάνεσαι, μη δείχνεις, μην εκφράζεσαι, μη διανοηθείς να εκδηλωθείς ποτέ. Θα χάσεις… Μα έπαιζα τον ρόλο μου, την ερμηνεία μου… Ήμουν καλός παρά την απειρία μου. Μέχρι τη μέρα που αποφάσισα να σπάσω την αλυσίδα της συναισθηματικής αδράνειας… Γιατί ένοιωσα, ναι, ένοιωσα πως ο Άνθρωπος έχει τις προδιαγραφές να αισθάνεται και να συναισθάνεται από τη στιγμή που θα γεννηθεί. Το να απαγορεύεις σε άνθρωπο να έχει συναισθήματα είναι σα να απαγορεύεις από ένα πρόβατο να τρώει χορταράκια: Δεν νοείται αυτό! Αντίκειται στο Νόμο της Φύσης… Ένοιωσα σου είπα! Ξέρεις τι έγινε; ‘Επαιξα, έχασα, διαλύθηκα…

Δε μπορώ να σ’ το περιγράψω αυτό, αλήθεια… Θυμίζει μελόδραμα και είμαι καλός ηθοποιός εγώ (τι χαζή λεξούλα). Θα παρασυρθώ και θα αρχίσω πάλι να παίζω. Δε το θέλω γιατί αυτό δεν είναι ο Έλρικ… Δε μπορώ να σ’ το περιγράψω, μπέσα μιλώ: Πονάει, πονάει πολύ όταν οι δαίμονες ξεσκίζουν την ψυχή σου! Πονάει να κοιτάς τον απέναντι τοίχο σαν άβουλο όν (οι Αγγλοσάξονες το λένε ζόμπι) και το βλέμμα σου να παγώνει! Τι φοβάσαι περισσότερο μη χάσεις; Λεφτά; Το βιός σου; Κάποιον αγαπημένο; Την κοινωνική θέση σού; Ρε συ πονάει, πονάει πολύ όταν φοβάσαι μήπως χάσεις το μυαλό σου!

Ψάχνεις απεγνωσμένα να κρατηθείς από ένα χέρι, από ένα ρόλο, από τον εαυτό σου… Δε βρίσκεις τίποτα όμως. Σαν κοσμοναύτης στο Άπειρο, με ελάχιστο οξυγόνο και καμία επικοινωνία με τη Γη… Μια καταδίκη αιώνια.

              Ξαφνικά βγαίνεις στο φως… Απορείς: Mα ήμουν πεθαμένος! Πως ζω; Αρχίζεις και συναισθάνεσαι πράγματα και βιώνεις συναισθήματα… Βιώνεις τον εαυτό σου! Απολαμβάνεις τους ανθρώπους και τη συντροφιά τους. Γίνεσαι ειλικρινής με αρκετούς! Γίνεσαι ειλικρινής με σένα… Αυτοσαρκάζεσαι και γουστάρεις. Γελάς ηχηρά και φωνάζεις όταν υψώνεις το ποτήρι με την μπύρα σου. Είσαι ηθοποιός για να γελάς εσύ και οι άλλοι… Είσαι ηθοποιός μα όχι ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ.

Θα ήθελα να το παίξω σκληρός και αδιάφορος απέναντί σου… Όπως έκανα παλιά: -”Mη δώσουμε θάρρος στο κοριτσάκι και μας ”καβαλήσει”! Θα το παίξω ψυχρός! Θα προσπαθήσω δηλαδή…Θα…Μπά, άστο… Άλλαξα γνώμη! Θα σου πω την πλήρη αλήθεια: Απόψε σε απήλαυσα για άλλον έναν λόγο… Δεν ήταν η χαζή φωνή σου, ούτε τα χάχανά σου στα βλακώδη αστεία μου(όσα βλακώδη λέω, γιατί συνήθως λέω έξυπνα, όπως λες για να μου δίνεις κουράγιο)… Ήταν η επιβεβαίωση της πρόσφατης θεωρίας μου:Το να είσαι ειλικρινής με τα αισθήματά σου και με το ΕΙΝΑΙ σου είναι η επιτομή της Γοητείας… Είναι απίθανο να εκφράζει κανείς αυτά που έχει μέσα του… Αυτό έκανες από την πρώτη στιγμή! Δεν υποδύθηκες κάποιο ρόλο,γιατί ο ρόλος της ίδιας της προσωπικότητάς σου είναι ξεκάθαρα παγιωμένος… Δεν έχεις ανάγκη απο ερμηνείες, διότι ”παίζεις” εσένα… Και εγώ*, (σε) ερμηνεύω πια σωστά…