145 Παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους στην πολεμική κρίση των 8 ημερών που έληξε με την εκεχειρία που αποφασίστηκε.  Είναι ένα μικρό μόνο κομμάτι του πληθυσμού που έχει χαθεί σε παρόμοιες συγκρούσεις. 



Δύο λαοί κυνηγημένοι. Ο ένας πανίσχυρος τα τελευταία 60 χρόνια, ο άλλος κατατρεγμένος και χωρίς διεθνή στήριξη. Δύο θρησκείες, που κάποτε συμβάδιζαν ομαλά αλλά σήμερα αντιμάχονται ολοκληρωτικά η μία την άλλη. Ένα έκρυθμο σκηνικό.

Στην Παλαιστίνη, η παραμικρή αφορμή αρκεί για να ανάψει τη φιτιλιά. Και όταν οι ρουκέτες και τα F16 παίζουν τον πρώτο ρόλο, τότε ένα πράγμα είναι σίγουρο: Ότι θα υπάρξουν νεκροί. Πολλοί νεκροί.

Και, βέβαια, η ανισορροπία των δυνάμεων θέλει τα περισσότερα θύματα να βρίσκονται στην παλαιστινιακή πλευρά. Στη Λωρίδα της Γάζας, κατά την διάρκεια του 8ημέρου που διήρκεσε η πρόσφατη πολεμική κρίση μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ, βρήκαν τον θάνατο περίπου 145 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων δεκάδες παιδιά.

Από την άλλη πλευρά, οι απώλειες του Ισραήλ ήταν 5 νεκροί.

Η ισορροπία των δυνάμεων είναι συντριπτική υπέρ των υπερόπλων. Η ανασφάλεια των Ισραηλινών ως ένας λαός ξένος που τον μισούν όλοι του οι γείτονες, ένα εβραϊκό κράτος περικυκλωμένο από μουσουλμανικά, τους οδηγεί σε επιλογές που δεν σέβονται τον ανθρώπινο παράγοντα. Δεν αφήνουν τους Παλαιστίνιους να καλλιεργήσουν το 1/3 της Γης τους, δεν τους επιτρέπουν να εκμεταλλεύονται εμπορικά όσα παράγουν (δεν έχουν λιμάνι ή αεροδρόμιο), δεν ακούν καμμία κουβέντα περί σχηματισμού παλαιστινιακού κράτους.

Και ο υπόλοιπος κόσμος σιωπά. Σπεύδει μόνο να εκφράσει την συμπαράστασή του προς τους Παλαιστίνιους όταν η κατάσταση ξεφεύγει και τον πρώτο λόγο παίρνουν τα όπλα. Όταν τα άψυχα κορμάκια των παιδιών εμφανίζονται σε εικόνες που κάνουν το γύρο του κόσμου και σοκάρουν.
Το ανθρωπιστικό, όμως, δράμα της Γάζας συνεχίζεται και όταν τα όπλα σιγούν. Υπολογίζεται ότι το 10% των παλαιστίνιων παιδιών στη Γάζα κάτω των 5 χρονών, έχουν πρόβλημα με την ανάπτυξη τους λόγω της κακής διατροφής.

Οι Ισραηλινοί έχουν δημιουργήσει το μεγαλύτερο γκέτο της ιστορίας. Κάνουν αυτά που τους έκαναν, χωρίς να θυμούνται το δικό τους δράμα. Χωρίς να θυμούνται ότι η καθολική Ευρώπη έστειλε τους Εβραίους στην πυρά τον 14ο αιώνα, κατηγορώντας τους ότι ευθύνονταν για την πανούκλα. Χωρίς να θυμούνται τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Την ίδια ώρα, ένας λαός μικρός σε μέγεθος και σε ηλικία, φτωχός και απαίδευτος, αδυνατεί να διώξει τα τρομοκρατικά στοιχεία που βρίσκουν καταφύγιο μέσα του και να στερήσουν από το Ισραήλ τις αφορμές για νέες επιθέσεις. Ο φαύλος κύκλος θα συνεχιστεί. Και τα θύματα θα αυξηθούν. Μόνο το 2012, πριν καν ξεκινήσουν οι εχθροπραξίες, οι Παλαιστίνιοι νεκροί είχαν φτάσει τους 78. Από το 2006 ως το 2012 ο αριθμός των θυμάτων είναι σχεδόν 3.000. Το Ισραήλ συνολικά δεν είχε ούτε 50 απώλειες, όταν κάθε χρόνο χάνει τους οχταπλάσιους σε τροχαία ατυχήματα...