Μυθιστορήματα που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε - Αναζητήστε τα


Αν δεν έχετε πέσει τυχαία επάνω τους, πρέπει να τα ψάξετε. Δώδεκα μυθιστορήματα της ξένης λογοτεχνίας που ξεχωρίζουν.

Σταντάλ, «Φεντέρ ή ο πλούσιος σύζυγος» (Πόλις)

Νεαρός εγκαταλείπει την πατρική εστία και έρχεται στο Παρίσι να γίνει ζωγράφος. Βαθμηδόν αστικοποιείται και γίνεται ένας σκληρός συμφεροντολόγος με καταλύτη το άρωμα γυναίκας. Ο Σταντάλ εντυπωσιάζει ακόμα και σε αυτήν την «ανολοκλήρωτη» νουβέλα του.

Στέφαν Τσβάιχ, « Επικίνδυνος Οίκτος» (Αγρα)

Ένας αξιωματικός αποκτά μια σχέση οίκτου με μια παράλυτη νέα κοπέλα, που οδηγεί και τους δύο στην καταστροφή. Υπό το φως του Φρόιντ μια ιστορία με φόντο την παρακμή και πτώση της Αυστροουγγαρίας.

Γιόζεφ Ροτ, «Χίλιες και μια νύχτες» (Ολκός)

Το τελευταίο μυθιστόρημά του συγγραφέα που ανακαλύψαμε καθυστερημένα. Διαδραματίζεται στη λαμπερή και μελαγχολική Βιέννη του 19ου αιώνα, σκηνικό για την ερωτική ιστορία της ασήμαντης Μίτσι Σίναγκλ με τον γοητευτικό και ανόητο ίλαρχο βαρόνο Τάιτινγκερ.

Ντον Ντελίλο, «Σημείο Ωμέγα» (Εστία)

Ωμέγα είναι το σημείο, το απώτατο επίπεδο πολυπλοκότητας και συνείδησης προς το οποίο τείνει το Σύμπαν. Έχουμε φτάσει στο σημείο Ω; Έχει τέλος η συνείδηση; Είναι ο πόλεμος ένας τέλος; Αφηγηματικές ώρες που μπαίνουν και χάνονται γεμάτες ερωτηματικά σε μια έρημο όπου χώρος και χρόνος ταυτίζονται, χωρίς τεχνολογικά εργαλεία που να τους ορίζουν (κινητά κ.λπ.).

Κάρλος Ρουίθ Θαφόν, «Ο Αιχμάλωτος του Ουρανού» (Ψυχογιός)

Βιβλιοφιλικό μυθιστόρημα με ήρωες βιβλία και βιβλιοπώλες στη Βαρκελώνη του ΄50. Βγαλμένο κατευθείαν από το ύφος του «Κόμη Μοντεχρήστου» του Αλέξανδρου Δουμά και του κόσμου του Ντίκενς. Το τρίτο μέρος της τριλογίας του συγγραφέα.

Wilkie Collins, «Αρμαντέιλ» (Gutenberg)

Ένα μυθιστόρημα που δεν άντεχε ο βικτωριανός καθωσπρεπισμός. Ηρωες με σκοτεινές πλευρές, γυναίκες που αρνιούνται τη θέση τους ως μαριονέτες, άνδρες που τους καθοδηγούν τα συναισθήματά τους. Μια εικονογραφία του ανθρώπινου ασυνείδητου.

Ζαν Μισέλ Γκενασιά, «Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων» (Πόλις)

Μυθιστόρημα που έγινε μπεστ σέλερ στη χώρα μας με τη φήμη του να κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα. Η δεκαετία του ΄60 μέσα από τα μάτια ενός νεαρού και τις ιστορίες φυγάδων από τις χώρες του «υπαρκτού». Μια τοιχογραφία αντάξια των κλασικών μυθιστορημάτων.

Ντοστογιέφσκι, «Εγκλημα και Τιμωρία» (Ινδικτος)

Σε νέα μετάφραση και καταπληκτική έκδοση σε χαρτί Βίβλου το μυθιστόρημα του μεγάλου ρώσου συγγραφέα. Ο ανεξήγητος φαινομενικά φόνος μιας γριάς τοκογλύφου από έναν νεαρό φοιτητή ξεδιπλώνει τα βαθύτερα σκότη της ανθρώπινης ψυχής.

Γκίντερ Γκρας, Η γάτα και το ποντίκι (Καστανιώτης)

Ένα μοναχοπαίδι με ένα σωματικό κουσούρι κάνει ό,τι μπορεί για να γίνει ήρωας και να τον θαυμάζουν. Οι προσπάθειές του αποτυχαίνουν κι αυτός οδηγείται σε μια αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.

Robert Walzer, «Γιάκομπ φον Γκούντεν» (Ροές)

Ο συγγραφέας που θαύμαζε ο Κάφκα εξιστορεί τις περιπέτειες ενός γόνου αριστοκρατικής οικογένειας που εγκαταλείπει τις καθωσπρέπει φιλοδοξίες και εγγράφεται σε μια σχολή για υπηρέτες. Έχει χαρακτηριστεί ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα.

Τζ. Ρ.Ρ.Τόλκιν, «Χόμπιτ» (Κέδρος)

Εμβληματικό και προλογικό μυθιστόρημα του συγγραφέα, της μνημειώδους τριλογίας «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών». Ανεπανάληπτη περιπέτεια φαντασίας και συνάμα ένα αξέχαστο ηρωικό παραμύθι που εδώ και πολλές δεκαετίες καθηλώνει και γοητεύει μικρούς και μεγάλους.

Χαρούκι Μουρακάμι, «1Q84» (Ψυχογιός)

Για τους φίλους του γιαπωνέζου και παρολίγον νομπελίστα συγγραφέα, το μυθιστόρημα αυτό είναι η επιτομή του σύγχρονου κόσμου. Δύο ιδανικοί εραστές ψάχνουν ο ένας τον άλλο χωρίς ούτε οι ίδιοι να το συνειδητοποιούν, σε έναν κόσμο που αλλάζει, σε έναν χρόνο ρευστό, απροσδιόριστο.