Μπροστά στη διάλυση
Του Γιώργου Μαλούχου
Ρόλο τρομοκράτη έχουν αναλάβει πλέον τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας: τα στοιχεία για την καταβαράθρωση των δημοσίων εσόδων τον Ιανουάριο εγγυώνται για την ελληνική οικονομία ένα νέο κύκλο αποτυχίας ως προς τους στόχους του προγράμματος...
«σωτηρίας» και, κατά συνέπεια, για την κοινωνία, νομοτελειακά ένα ακόμα πιο χαμηλό σκαλί στην πορεία της αποσάθρωσης.
Όταν όμως τα σκαλιά σε αυτή την κλίμακα της αποσάθρωσης, που έχει ήδη κατέβη η χώρα τα τελευταία χρόνια, είναι τόσα πολλά, τόσο δομικά και τόσο οριζόντια σε όλες τις δραστηριότητες και της εκφάνσεις της οικονομίας της, ποιος είναι πλέον σε θέση να εγγυηθεί, ότι η ελληνική δομή θα εξακολουθήσει να λειτουργεί, έστω όπως μέχρι τώρα λειτουργούσε;
Όταν όμως τα σκαλιά σε αυτή την κλίμακα της αποσάθρωσης, που έχει ήδη κατέβη η χώρα τα τελευταία χρόνια, είναι τόσα πολλά, τόσο δομικά και τόσο οριζόντια σε όλες τις δραστηριότητες και της εκφάνσεις της οικονομίας της, ποιος είναι πλέον σε θέση να εγγυηθεί, ότι η ελληνική δομή θα εξακολουθήσει να λειτουργεί, έστω όπως μέχρι τώρα λειτουργούσε;
Η απάντηση είναι απλώς «κανείς».
Αντίθετα, τα φαινόμενα διάλυσης έχουν καταστεί κυρίαρχα και η απειλή που επικρέμεται στην πτωχευμένη Ελλάδα είναι πλέον άμεση: το ερώτημα δεν είναι πια το αν, αλλά το πώς και το πότε αυτή η διάλυση θα δείξει τα πραγματικά της δόντια.
Η εκδήλωσή της θα προέλθει από τις αντιδράσεις της κοινωνικής αγανάκτησης;
Αντίθετα, τα φαινόμενα διάλυσης έχουν καταστεί κυρίαρχα και η απειλή που επικρέμεται στην πτωχευμένη Ελλάδα είναι πλέον άμεση: το ερώτημα δεν είναι πια το αν, αλλά το πώς και το πότε αυτή η διάλυση θα δείξει τα πραγματικά της δόντια.
Η εκδήλωσή της θα προέλθει από τις αντιδράσεις της κοινωνικής αγανάκτησης;
Θα προέλθει από την αδυναμία του κράτους να εγγυηθεί την εσωτερική ασφάλεια; Ή μήπως ακόμα και την εξωτερική;
Θα προέλθει από την πείνα; Από την ανεργία;
Από την πίεση που ασκούν τα δάνεια, που σχεδόν ουδείς πια μπορεί να εξυπηρετήσει;
Θα προέλθει από την αυτοματοποίηση των νέων μέτρων που νομοτελειακά – και πιθανότατα αυτοματοποιημένα – θα πλήξουν, ότι έχει απομείνει από τα εισοδήματα μετά την ακόμα μεγαλύτερη απόκλιση από τους στόχους που τώρα εφιαλτικά καταγράφεται;
Ή θα προέλθει από εκφράσεις συμπεριφοράς παραβατικής, σε μια κοινωνία στην οποία φουντώνουν τα άκρα – και πλέον φουντώνουν σοβαρά.
Κανείς δεν μπορεί να τα απαντήσει όλα αυτά. Ισως το τυχαίο να παίξει καθοριστικό ρόλο.
Κανείς δεν μπορεί να τα απαντήσει όλα αυτά. Ισως το τυχαίο να παίξει καθοριστικό ρόλο.
Τα ερωτήματα είναι ανοικτά, αλλά είναι εδώ: αυταπατάται όποιος πιστεύει ότι δεν τα έχουμε μπροστά μας.
Δυστυχώς, η αλήθεια είναι, ότι η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά στη διάλυση.
Το να κοροιδεύουμε τον εαυτό μας με μεγάλες κουβέντες ή με το να κάνουμε ότι δεν βλέπουμε, μόνον βοήθεια δεν προσφέρει σε αυτό τον τόπο, που, πια, ρημάζεται.
STEVENIKO
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...
