Του Στέλιου Κούλογλου


H εκδίκηση τρώγεται συνήθως κρύα, αλλά η βίλα «Αμαλία» εκδικήθηκε σχεδόν αμέσως. Δεν πήρε φυσικά τη ρεβάνς το κτίριο, ούτε όσοι το είχαν καταλάβει. Απλώς φρόντισε να δημιουργήσει υπερβολική αυτοπεποίθηση. Μετά τις επιτυχημένες επικοινωνιακές επιχειρήσεις στις καταλήψεις της Αθήνας, ο κ. Δένδιας και οι συνεργάτες του είχαν αποκτήσει τη βεβαιότητα ότι η οποιαδήποτε σύγκρουση με κάθε είδους αναρχικούς αποφέρει πολιτικούς καρπούς: στριμώχνει τον ΣΥΡΙΖΑ, αφαιρεί ψήφους από τους νεοναζί προς όφελος της ΝΔ, ώστε να υπάρχει προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις, και συσπειρώνει τους νοικοκυραίους στη γραμμή του νόμου και της τάξης.

Πολύ περισσότερο που εδώ δεν είχαμε να κάνουμε με τίποτα ράστα που καπνίζουν κανέναν μπάφο σε κτίριο της Πατησίων, αλλά με πατενταρισμένους τρομοκράτες που είχαν συλληφθεί στην Κοζάνη να ληστεύουν τράπεζες, παίρνοντας και όμηρο. Γι' αυτό δεν υπήρχε και κανένα πρόβλημα να εμφανιστούν στραπατσαρισμένοι στις φωτογραφίες που έδωσε στη δημοσιότητα η αστυνομία. Ίσως, μάλιστα, θα έπρεπε να φανεί το ξύλο που έφαγαν, προς τέρψιν ενός κοινού που ζητάει απεγνωσμένα εξιλαστήρια θύματα για όλα τα δεινά του. Και ας τόλμαγε κανένας αδέσποτος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να βγει να γκρινιάξει περί κακομεταχείρισης.

Δυστυχώς για τον υπουργό «Προστασίας του Πολίτη» και ευτυχώς για εμάς τους υπόλοιπους, η κοινωνία δεν έχει χάσει όλα τα αντανακλαστικά της, παρά την κρίση και τη συστηματική τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου. Δεν είναι τόσο η απέχθεια προς τα βασανιστήρια που ευαισθητοποίησε ένα σημαντικό μέρος της κοινής γνώμης, όσο το γεγονός ότι στα πρόσωπα των νεαρών συλληφθέντων και των γονιών τους αναγνώρισε ένα μέρος του δικού της εαυτού.

Μπορεί η τεράστια πλειονότητα να μη συμφωνεί με τα επικίνδυνα εγκλήματα που διέπραξαν, αλλά στα κίνητρά τους αναγνώρισε αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν οι αρτηριοσκληρωτικοί σχολιαστές των δελτίων ειδήσεων: όταν μια κοινωνία προσφέρει στα παιδιά της κατεστραμμένες πόλεις, διαφθορά και ανεργία, θα εισπράξει και συμπεριφορές όπως αυτές της «Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς», που ως Λερναία Ύδρα συνεχίζει τη μάταιη, σχεδόν αυτοκτονική διαδρομή της.

Για να μη μιλήσει κανείς για το δεύτερο θύμα του Κορκονέα, τον δεκαπεντάχρονο που είδε τον κολλητό του να δολοφονείται εν ψυχρώ ένα βράδυ στα Εξάρχεια. Μάλιστα, όταν στην αρχή αποκαλύφθηκε η σχέση του νεαρού Νικόλα με τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, δελτία ειδήσεων και παπαγαλάκια προσπάθησαν να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους και με την εξέγερση των νέων τον Δεκέμβρη του 2008, που βαφτίστηκε «ταραχές» και «επεισόδια».

Ούτε αυτή η επιχείρηση κατάφερε να περάσει και ο κ. Δένδιας βρέθηκε σε δύσκολη θέση, όταν στην αρχή ο ΣΥΡΙΖΑ και κατόπιν η ΔΗΜ.ΑΡ. καταδίκασαν την προφανή κακομεταχείριση των συλληφθέντων στις ανακρίσεις. Ακόμα και το ΠΑΣΟΚ ζήτησε εξηγήσεις, που ως άτυπη συνιστώσα της ΝΔ ενδιαφέρεται περισσότερο για την κυβερνητική συνοχή, ενώ οι φωτογραφίες έκαναν τον γύρο του κόσμου. Μετά την κακομεταχείριση των μεταναστών και την ανοχή του προς τη Χρυσή Αυγή, που έχουν διασύρει ό,τι είχε απομείνει από τη διεθνή εικόνα της χώρας, με το νέο ανδραγάθημά του ο κ. Δένδιας διεκδικεί επαξίως το υπουργείο Τουρισμού στον προσεχή ανασχηματισμό.

 «Οι ελληνικές Αρχές δεν μπορούν απλώς να κάνουν photoshop στα προβλήματά τους. Αυτή η κουλτούρα της ατιμωρησίας πρέπει να σταματήσει» σημείωσε σε ανακοίνωση της η Διεθνής Αμνηστία. Όμως, στη χώρα αυτό κάνουμε, photoshop: τις προάλλες αθωώθηκαν οι δράστες της ζαρντινιέρας και μετά σου λέει γιατί οι νέοι εξεγείρονται και στη χώρα κυριαρχεί η ανομία. Απλώς, στην Ελλάδα γίνεται τόσο άγαρμπα, όσο χοντροκομμένη ήταν η επέμβαση στις φωτογραφίες των συλληφθέντων. Κάθε χώρα έχει τον photosopά που της αξίζει. Στην Ελλάδα έχουμε τον κ. Δένδια.


ΥΓ.: Έχουν περάσει 3 εβδομάδες και καμία οργάνωση δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για την επίθεση με τα καλάσνικοφ στα γραφεία της ΝΔ. Περίεργο...

lifo